Środkowa część Cypru jest regionem nie tylko o niezwykle bogatej i dramatycznej historii, ale także urzeka swoimi krajobrazami przesyconymi wspaniałymi zabytkami, z których zbędą z pewnością zadowoleni turyści wypoczywający w tej części wyspy. Czas płynie w tym miejscu inaczej niż na południu, wolno i leniwie, sielankowy sposób życia mieszkańców sprawia, że w krainie tej można poczuć się wyjątkowo i bardzo pozytywnie zapamiętać chwile spędzone na zwiedzaniu tego malowniczego zakątka.

Historia tej części Cypru jest niezwykle burzliwa, gdyż wyspa była od zawsze strategicznym miejscem, rządzili na niej Grecy, Egipcjanie, Rzymianie, Wenecjanie, Turcy i Anglicy, a po  zamierzchłych już czasach pozostało wiele cennych pamiątek, dzięki którym Cypr jest popularnym kierunkiem turystycznym. Przełomowym  momentem w historii regionu był rok 1974, kiedy wyspa została podzielona na część północną – turecką i południową – grecką. Przez stolicę wyspy Nikozję do dziś przebiega granica zwana „zieloną linią” i przypomina mur dzielący przed laty Berlin. W konsekwencji wydarzeń z lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku, ludność Cypru podzieliła się na dwa obozy, niemniej po wstąpieniu Cypru do Unii Europejskiej w 2003 roku sytuacja znacznie się zmieniła i można podróżować swobodnie między podzielonymi częściami stolicy, będącej ze względu na historię, swoistą mieszanką różnych kultur i tradycji.

Chociaż stolica Cypru – Nikozja – jest podzieloną strefą, wielu turystów z ciekawości chce zobaczyć jak ośrodek funkcjonuje, a także poznać zawiłą historię miasta i okolic. Okazja nadarza się przy przekraczaniu „zielonej granicy” w trakcie podróży z północy na południe Cypru i odwrotnie. Miasto założyli w 965 r. Bizantyjczycy, a główny rozwój ośrodek zawdzięcza piratom, którzy kontrolowali wybrzeże w IX w., pozwalając rozrastać się prężnemu miastu. W Nikozji mieszkali królowie Cypru, książęta, hrabiowie, baronowie i szlachetnie urodzeni rycerze, więc i architektura rozwijała się w zawrotnym tempie, a miasto nabierało specyficznego charakteru. W południowej części Nikozji na pewno trzeba zobaczyć zabytki skupione w obrębie słynnych weneckich murów. Powędrować można między innymi do bastionu Costanza, a na szczycie bastionu Podocarto warto zrobić pamiątkowe zdjęcie przy otoczonym pięknym parkiem pomniku Wolności. Miasto słynie z wież obronnych, których można podziwiać aż 11. Uwagę turystów zwiedzających starówkę przyciąga meczet Cami Omeriye –  jedyna grecka świątynia w południowej części miasta, w której muezzin pięć razy dziennie nawołuje wiernych do modlitwy. Nikozja ogólnie uchodzi za jedno wielkie muzeum pod gołym niebem, gdyż obok siebie stoją osmańskie karawanseraje, świątynie zbudowane przez Lusignanów oraz prawosławny kościół Panagia Chrysaliniotissa utrzymany w stylu bizantyjskim. Godną podziwu jest położona niedaleko południowa brama Famagusta, przy której można odpocząć i zrobić pamiątkowe zdjęcia. W pobliżu centrum starego miasta znajduje się plac Plateia Eleftheriasa z którego warto przejść do odnowionej części starówki Laiki Geitonia obfitującej w cypryjskie kafejki, restauracje i sklepy z pamiątkami zapraszające turystów do swoich wnętrz oraz zwiedzić okolice Pałacu Arcybiskupa. Jeżeli ktoś chce szczegółowo poznać historię Nikozji powinien zwiedzić sławne Muzeum Leventis, natomiast najstarsze skarby wyspy można podziwiać w Muzeum Cypru, gdzie znajduje się autentyczny, starożytny posąg przedstawiający patronkę Cypru Afrodytę.

Obraz Cypru nie będzie jasny, jeżeli nie zobaczy się północnej części miasta, a zwiedzaniu wystarczy poświęcić zaledwie kilka godzin. W granicach okazałych murów obronnych mieści się pięć ciekawych bastionów. Warto zobaczyć chociażby imponującą Bramę Kyrenia, która była niegdyś tradycyjnym wjazdem do dzielnicy tureckiej, a zaraz za nią można oglądnąć cenne zabytki w Muzeum Etnograficznym. Popularne wśród zwiedzających są średniowieczne zajazdy zwane „hanami”. Najciekawszym z nich jest Gospoda Hazardzistów – Buyuk Han, która ma zadziwiającą architekturę, gdyż była pierwszą konstrukcją wzniesioną przez Turków osmańskich po podboju wyspy. Najstarszym zabytkiem architektury gotyckiej jest natomiast świątynia Selimiye Camii, którą można zwiedzić między odbywającymi się w niej modlitwami. W celu zwieńczenia swojej wędrówki warto podejść do dzielnicy Arabahmet zawdzięczającej swój charakter niespotykanym, osmańskim domom. W ich pobliżu można poszukać sklepików z pamiątkami lub posilić się „mezą” w którejś z uroczych restauracji. Obywatele krajów UE mogą bez problemu przekraczać granicę w obu kierunkach  korzystając z kontrolowanego przez ONZ przejścia przy hotelu Ledra Place. Potrzebny jest paszport i dowód osobisty. Po stronie greckiej nie obowiązują żadne formalności, chociaż należy spodziewać się zwykłej kontroli dokumentów, natomiast po stronie Cypru Północnego trzeba uzyskać odpowiedni formularz pozwalający na przekroczenie granicy. Należy też pamiętać, że przez granicę nie można przenieść towarów o wartości ponad 80 EURO. Granicę można także przekroczyć samochodem, korzystając z przejścia Agios Dometios.

Cypryjska kuchnia ma tradycje zapożyczone zarówno z kuchni greckiej jak i tureckiej, ale także kolonialne historie wprowadziły do jadłospisu elementy arabskie i brytyjskie. Jedzenie na Cyprze to nieodłączny element życia towarzyskiego, a Cypryjczycy uwielbiają jeść i przez to ich kuchnia jest tak różnorodna. 

W północnej części wyspy popularne są śniadania tureckie, na które podaje się chleb, do tego ser biały – beyaz peynir, ser żółty – kasar, oliwki oraz kawę lub herbatę. W niektórych hotelach ten zestaw zostaje dodawany do bufetu z wędlinami, pieczywem i owocami.

W południowej części wyspy śniadania raczej są skromne i składają się z kawy lub herbaty, soku pomarańczowego i tostów z białego chleba, do których dołączona jest mała kostka masła lub nieznaczna ilość dżemu. Dodatkiem może być żółty ser, z kolei śniadanie w stylu angielskim to przede wszystkim jajka na bekonie. Punkty z regionalną kuchnią należą niestety do rzadkości, a małe bary serwują jedynie gotowe kanapki i napoje.

Bardzo często posiłki spożywane są w iście biesiadnym stylu, którego charakterystycznym elementem są meze – małe porcje skomponowane z wszystkiego, co akurat jest dostępne w tawernie danego dnia. Czasami takie potrawy mogą być wzbogacone tym, co przyniesie klient, np.: ślimakami kupionymi na targu.

Na północy dużą popularnością wśród turystów cieszą się sprzedawane przez ulicznych handlarzy wypieki zwane borek – pożywne ciasteczka z ciasta francuskiego z kawałkami mięsa lub sera. Lokale gastronomiczne, do których zaglądają turyści to także pizzerie zwane pideci, gdzie serwowane są tureckie pizze – pide, z serem – peynirli, jajkiem – yumurtali, siekanym mięsem – kimali lub kiełbasą – sucuklu. Do tych potraw często dodawana jest miska zupy corba, a zamówić można także smakowite manti – tureckie pierogi nadziewane mielonym mięsem, polane jogurtem z czosnkiem i olejem chili oraz pirohu – pierożki z nadzieniem serowym.

Na talerzu nie powinno zabraknąć sera halloumi, wytwarzanego z mleka kóz karmionych tymiankiem. Z tego sera powstaje także popularna cypryjska zupa – supa trachanas – rodzaj owsianki. Z Grecji pochodzą dodawane do dań oliwki, a z kuchni arabskiej hummus – pasty do chleba. Popularną przekąską jest pita faszerowana mięsną sheftalią, coś na wzór mini-burgera oraz souvlaki – kebab ze smażonej jagnięciny lub mięsa z kozy. Przekąski można popić orzeźwiającym napojem z rozcieńczonego jogurtu, przyprawionym solą, oregano lub suszonymi liśćmi mięty zwanym aryan. Wózki z takim specjałem można spotkać na ulicach Larnaki i Nikozji.

Mimo że Cypr otoczony jest ze wszystkich stron morzem, owoce morza są drogie, a ten region Morza Śródziemnego aż tak nie obfituje w ryby, zdarza się jednak, że dania z kałamarnicy i ośmiornicy serwowane są po obu stronach „zielonej linii”, a na północy można trafić na takie gatunki ryb jak barbun, sokan, mercan czy karagoz.

Dużą popularnością cieszą się natomiast owoce, które można znaleźć na przydrożnych stoiskach zwanych z greckiego froutaria, a z tureckiego manav. Królują wśród nich truskawki, arbuzy i melony oraz znane w całym regionie cypryjskie wiśnie. Można spróbować też opuncję, natomiast najlepsze winogrona rosną tylko na południu i tylko tam można je nabyć. Owoce cytrusowe takie jak pomarańcze, mandarynki i grejpfruty dojrzewają na Cyprze już w zimie – najlepsze pomarańcze nazywają się jaffa, są soczyste i prawie bez pestek.

Dania dostępne w restauracjach najczęściej są modyfikowane, a na znalezienie oryginalnych i tradycyjnych potraw trzeba poświęcić trochę czasu. W miejscowościach wypoczynkowych raczej serwowane są dania kuchni międzynarodowej opierające się na stekach i kotletach z ogromną ilością frytek, natomiast za plasterkami dyni smażonej na maśle, pilawem z razowej mąki czy fasolą w sobie trzeba się trochę nachodzić. Większość restauracji prowadzą imigranci i bardzo często serwują dziczyznę, którą upodobali sobie Cypryjczycy, wśród najciekawszych dań są np.: kaczki, dzikie ptactwo i króliki, a przysmak ze skowronków zwie się ambelopoulia. Skromne, ale godne polecenia menu można znaleźć w wiejskich restauracjach zwanych exokhika kendra.  Za narodową potrawę cypryjską uznaje się kleftiko albo kup kebap – tłusty kawałek mięsa jagnięcego lub koziego z chrząstką, upieczonego z warzywami. Ostatnio na południu popularne są souvla – kawałki baraniny pieczone na rożnie. Inna potrawa z mięsa jagnięcego to kotlety zwane payidhakia.

Na całym obszarze można zjeść sheftalia – siekane mięso z cebulą i przyprawami, zapakowane w kiszkę. Znane na Cyprze są też moussakas  - zapiekane w warstwach plastry bakłażanów z ziemniaków przykryte mielonym mięsem, dodatkowo przyprawione sosem z mlekiem i bulionem z białego mięsa. Coś dla siebie znajdą również wegetarianie, bo w restauracjach serwowane są surówki z sałaty, pomidorów, pietruszki, ogórków, sera oraz cebuli. Na północy można trafić na zestaw nazywający się „pełny kebap”, a kelnerzy podają na stół pochodzące z rusztu plastry kiełbasy, baranie nerki i kawałki jagnięciny. Większość mieszkańców północnej części wyspy to muzułmanie, dlatego wołowinę spożywa się tu częściej niż wieprzowinę. Ogólnie dania nie są ostre, a do ich przyrządzania używa się oliwy i tłuszczu. Restauracje czynne są krótko, w porównaniu z tymi greckimi i tureckimi, pora obiadowa trwa zwykle od 12:30 do 14:15, a kolacje podaje się raczej późno, w godzinach od 19 do 22.

Najpopularniejsze desery to lody, najczęściej podawane w stylu tureckim lub włoskim oraz ciasteczka z nadzieniem przekładane miodem i orzechami – baklavas, a także ciastka francuskie nadziewane kremem z mleka i jaj – galaktopoureko.

W północnej części Cypru popularna jest niezwykle sypka herbata, zaparzana w dwuwarnikowym urządzeniu o nazwie caydanlik. Jak przystało na smakoszy kawy, Cypryjczycy z północy dbają także o jej niepowtarzalny aromat i drobno mieloną kawę parzoną po turecku podają w małych filiżankach w wersji gorzkiej, średnio słodkiej i bardzo słodkiej.

Alkohol najczęściej jest podawany do jedzenia, może to być np.: mocny trunek podobny do wódki zwany raki. Popularne jest  cypryjskie sherry Emva Cream – likier wytwarzany z owoców rosnących na wyspie. Doskonałą jakością wyróżniają się także liczne gatunki brandy, które pije się rozcieńczone z wodą, zaprawione sokiem z limonki i kroplami angostury – brandy sour. Wśród mocniejszych trunków niejeden turysta dostrzeże cypryjską wodę ognistą zwaną zivana – niemalże czysty spiritus gronowy.

Na Cyprze klimat i gleba doskonale nadają się do uprawy winorośli, dlatego degustacja win to jedna z atrakcji, jakie czekają turystów zwiedzających wyspę. Rynek zalewają najpopularniejsze marki takie jak ETKO, KEO, LOEL i SODAP. Cypryjczycy uważają, że wypicie po kieliszku każdego z nich ścięło by z nóg samego Dionizosa. SODAP ma w swoich składach arsinoe – wytrawne białe wino, a LOEL szczyci się białym wytrawnym palomino. KEO produkuje roselle – bardzo wytrawne, ciemne wino różowe, a każdy szanujący się winiarz ma na składzie rodzaj czerwonego, deserowego wina Commandaria – produkowanego z suszonych na słońcu białych gron Xynisteri i czerwonych Mavro. W szczególnie upalne dni popularnością cieszy się znane na całym Cyprze piwo o nazwie KEO.

Na północy Cypru natomiast świetną brandy Antique oraz aperitif raki podobny do ouzo produkuje gorzelnia działająca w pobliżu Famagusty. W Kyrenii i na półwyspie Karpas uprawia się winorośl, która jest doskonałym surowcem do wyrobu białego i czerwonego wina Aphrodite, chociaż w restauracjach przeważnie podaje się wina pochodzące z Turcji, np.: Turasan i Peribacasi oraz Yakut.

Wielu turystów ma problemy z określeniem typowych Cypryjczyków, gdyż dla jednych jawią się prawie jako Grecy, dla innych mają cechy charakterystyczne przypisywane raczej Turkom. Od Larnaki po Kyrenię i od Pafos po Famagustę ciężko znaleźć prawdziwego Cypryjczyka. Na Cyprze mieszkają dwie grupy etniczne i według nich wyznacza się jakiś ogólny podział – są to mówiący po grecku prawosławni Grecy i posługujący się językiem tureckim muzułmanie. Początkowo dwóm trzecim populacji wyspy bliżej było do Aten i Europy, natomiast pozostali patrzyli na Ankarę, dopiero po 2003 roku, kiedy zostały otwarte granice podział stał się mniej widoczny. W życiu codziennym na ogół nie odczuwa się podziałów, chociaż ze względów religijnych nie dochodzi do małżeństw między chrześcijanami i muzułmanami.

Cypryjczycy spokojniej niż Grecy i Turcy podchodzą do życia codziennego. Na ulicach, nawet gdy są korki nie słyszy się klaksonów, tak jak przyjęło się to w miastach tureckich i greckich. Swoje powolne tempo mieszkańcy Cypru podkreślają słowami siga siga, czyli „powoli powoli”, chociaż można spotkać Cypryjczyków reagujących żywiołowo, mówiących głośno czy gestykulujących przy lekko podniesionym głosie. Wydarzenia polityczne z kraju i zagranicy przyjmują raczej ze stoickim spokojem, w myśl swojego filozoficznego mentora Zenona z Kiton. Wśród turystów uchodzą za ludzi z natury otwartych i życzliwych, chętnych do udzielenia pomocy.

Społeczność cypryjska jest bardziej kosmopolityczna niż mogłoby się wydawać, ponieważ mieszkańcy wyspy słyną z częstego podróżowania i doskonale mówią w języku angielskim.

Samo społeczeństwo pomimo licznych zmian uchodzi za tradycyjne, wypowiadające swoje poglądy  na forum publicznym w tzw. kafeneionach – kawiarniach odwiedzanych wyłącznie przez mężczyzn. W takich miejscach zapadają różne decyzje dotyczące lokalnej społeczności, ale zawsze bez udziału kobiet, które nie są w nich mile widziane. Kobiety jednak walczą o swoje prawa i coraz częściej podejmują pracę, zdobywają wykształcenie i kwalifikacje zawodowe, chociaż na wsi bardzo często dzielą trud prac polowych ze swoimi mężczyznami.

Prawdziwym przeżyciem dla turystów jest oglądnięcie cypryjskiego ślubu. Początek wesela  przygotowują zamężne kobiety, które przynoszą w prezencie część posagu jaką jest pościel rozkładana symbolicznie na łożu dla nowożeńców. Następnie tańczą wokół posłania, ścielą je dla młodej pary, a obserwujący ten rytuał goście obsypują łoże monetami i banknotami. Weselne specjały kulinarne to smażone talarki ziemniaczane, ogórki, pomidory, specjalnie pieczone jagnię i zapiekany makaron z mielonym mięsem polanym sosem beszamelowy. Na parkiecie króluje taniec brzucha zwany tsifteteli, do tradycji należy też tańczony tylko przez mężczyzn przy akompaniamencie klaskania taniec zwany zeimbekkikos. Kulminacyjnym momentem jest choros tou androjinou – taniec podczas którego para młoda zostaje obsypana banknotami.Na południu na przykład chrzciny wyglądają inaczej niż na północy. Chrzczone, nagie dziecko zanurza się całkowicie w wodzie, a następnie namaszcza olejkiem i ubiera w świąteczny strój. Gospodarzem jest ojciec chrzestny rozdający zaproszonym gościom pamiątki z chrztu –  małe lalki lub figurki zwierząt przystrojone słodyczami.

Cypryjczycy lubią świętować, największy festiwal odbywa się w Limassol i organizowany jest we wrześniu. Przez 12 dni ogólnej degustacji wina, któremu poświęcony jest festiwal towarzyszą przedstawienia teatralne i koncerty. Z kolei w marcu na południu organizowane są barwne karnawały z towarzyszącymi im paradami, głośną muzyką i balami maskowymi, w których biorą udział również turyści. Browar KEO ma także swoją własną imprezę, z której najbardziej zadowoleni są miłośnicy tego napoju degustujący do rana złociste piwa. Znany na Cyprze jest  Festiwal Teatru Greckiego, natomiast w maju popularne jest święto kwiatów, kiedy odbywają się liczne pochody i konkursy na kompozycje z kwiatów. We wszystkich większych wioskach na wyspie odbywają się panegyri – święta plonów i targi, na których turyści mogą zobaczyć tradycyjne obchody i zakupić lokalne specjały.

Święto Bożego Narodzenia nie jest aż tak celebrowane jak w Polsce, natomiast charakterystyczny jest zwyczaj pieczenia w tym dniu kaszy manny zwanej vasilopitta, w której zatopiona jest moneta, a ten, kto ją znajdzie może liczyć na szczęście nadchodzące w nowym roku. Znanym świętem jest  również Kataklysmos, wywodzące się z pogańskiego kultu wody, upamiętniające biblijny potop.

Cypryjczycy na północy są bardziej religijni niż na południu i obchodzą przede wszystkim święta muzułmańskie, miesiąc ścisłego postu zwany ramadanem kończy się Świętem Cukru – Fieker Bayram, podczas którego odbywają się spotkania rodzinne, a dzieci otrzymują liczne prezenty i słodycze. Święto upamiętnia opisaną w Koranie historię Abrahama, który na żądanie Allaha gotów był złożyć w ofierze swojego syna Ismaela. Dwa miesiące po zakończeniu ramadanu odbywa się Święto Ofiary – Kurban Bayram. Obchodzone są także muzułmańskie Święto Nowego Roku oraz urodziny Proroka.

Podczas licznych świąt można usłyszeć charakterystyczną muzykę tsifteteli i rembetika. Ta druga wywodzi się z pieśni pochodzących z greckiego półświatka, a pierwotnie wykonywali ją uciekinierzy z Azji Mniejszej. Turyści mogą podziwiać lokalnych muzyków grających na ud – lutni z krótkim gryfem, davul – podwójnym cylindrycznym bębnie i kasat – miniaturowych talerzach nakładanych na palce.

Turyści wybierający się na Cypr powinni pamiętać o tym, że przy zwiedzaniu różnego rodzaju świątyń i meczetów ramiona i kolana powinny być zasłonięte. Bez odpowiedniego sposobu ubrania zwiedzenie niektórych miejsc jest niemożliwe, natomiast w wielu przypadkach można wypożyczyć odpowiednie nakrycie. Najlepiej nie zwiedzać meczetów w trakcie trwania nabożeństw, stosowniej jest poczekać do ich zakończenia.

W trakcie rozmów lepiej nie używać określeń dotyczących bądź to północy Cypru, bądź południa,  gdyż można narazić się na nieprzychylność rozmówcy. Wygodniej zachować neutralność i nie dzielić wyspy na dwie części.

Będąc w pobliżu linii demarkacyjnej należy ostrożnie używać aparatu fotograficznego, gdyż znajdują się tam obiekty wojskowe, których fotografowanie jest zabronione. W muzeach nie wolno używać lamp błyskowych, a w niektórych zabytkach za robienie zdjęć i filmowanie pobierane są opłaty.

Na południu w ceny posiłków wlicza się 10% opłaty za obsługę, nie trzeba więc dawać napiwków, chyba że chce się wynagrodzić wyjątkowo uprzejmego kelnera, taksówkarze natomiast uważają, że ich prawo do dodatkowego wynagrodzenia jest niepodważalne.

Na południu opalanie topless nikogo nie dziwi i panuje pod tym względem większa swoboda niż na północy.

Na Cyprze nie wypada się targować, a jeśli już do tego dojdzie można co najwyżej liczyć na 20% upust, natomiast na południu w hotelach i pensjonatach wykaz cen zwykle wisi w widocznym miejscu, a oszustwa należą do rzadkości.

Część północna Cypru:

Guzelyurt – atrakcją zachęcającą do zwiedzenia tego ciekawego miasteczka jest m.in. kościół Ayios Mamas z grobowcem owianym ciekawą legendą o Turkach, którzy chcieli okraść święte miejsce i tajemniczym płynie wydobywającym się z wnętrza trumny.

Soli – miasteczko zostało wybudowane w VI w p.n.e. przez Greków i  przez wiele stuleci było państwem-miastem, a za czasów rzymskich stało się ostoją hellenizmu. Pozostałości po tym historycznym ośrodku są udostępnione dla turystów, którzy spacerując po ruinach mogą wyobrazić sobie, jak kiedyś wyglądały starożytne miasta.

Karaman – najpiękniejsza wioska w okolicy Kyrenii, której niepowtarzalny charakter tworzą bielone domki oraz pajęczyna osłoniętych arkadami uliczek. Turyści zdecydowani zaglądnąć do tej typowo północnej cypryjskiej miejscowości będą mogli podziwiać zbiór wspaniałych ikon oraz grobowce z epoki brązu.

Półwysep Kormakiti – bardzo malownicza okolica przyciąga turystów chcących podziwiać wspaniałe widoki i poznać niezwykłą historię okolicznej osady oraz jej mieszkańców –  maronitów znanych z niezwykłej gościnności.

Św. Hilarion i Buffavento – w górach Kyrenii, na szczytach strzelistych skał i w głębi lesistych dolin wznosi się kilka malowniczych zamków i klasztorów, które swoim urokiem przyciągają turystów zwiedzających tę piękną krainę. Najlepiej zachowany jest zamek św. Hilariona, zbudowany przez Bizantyjczyków i krzyżowców, określany przez współczesnych mianem „bajowego zamku króla elfów”, co może uchodzić za swoistą reklamę tego miejsca. Podróżników przyciąga w to miejsce jeszcze jeden istotny fakt, baśniowym wyglądem warowni inspirowali się twórcy filmu Disneya „Królewna Śnieżka”. Twierdza ma bogatą historię i wiele ciekawych atrakcji do zobaczenia, zarówno tych architektonicznych, jak i związanych z niezwykłymi legendami. Drugi ze średniowiecznych zamków – Buffavento z X w. jest trudno dostępny, ale góruje nad pozostałymi twierdzami i warto do niego dotrzeć, gdyż zapierające dech w piersiach widoki są doskonałym dowodem potwierdzającym znaczenie tego zabytku na mapie turystycznej Cypru Północnego. Ze szczytu widać nie tylko Kyrenię, ale także Nikozję i Famagustę, a przy dobrej widoczności w oddali majaczą imponujące Góry Troodos.

Belapais – miejscowość znana jest nie tylko ze swojej bogatej historii, rozsławił ją także angielski pisarz Lawrence Durrell, który przedstawił te ziemie i ich mieszkańców w książce pt.: „Gorzkie cytryny Cypru”. Siedzibę samego opactwa znajdującego się w tym miejscu turyści okrzyknęli mianem najpiękniejszej i najbardziej nastrojowej gotyckiej budowli na Cyprze, przez co stała się popularną atrakcją turystyczną, do której warto pojechać ze znaną książką podróżniczą w ręku i poczuć niezwykły klimat opowieści porównywany z własnymi doświadczeniami.  

Salamina – starożytna miejscowość położona jest niedaleko Famagusty, przyciąga turystów nie tylko swoimi ważnymi wykopaliskami, ale także pięknymi, piaszczystymi plażami rozpościerającymi się na północ od miasta. Nawet pobieżne zobaczenie Salaminy zajmuje kilka godzin, więc lepiej zarezerwować sobie cały dzień na zwiedzenie tego urokliwego i historycznego miejsca, a wycieczkę można dodatkowo urozmaicić spędzeniem miłych chwil na wspaniałych, położonych w bliskiej odległości plażach, z których rozpościera się niepowtarzalny widok na morze i górujące nad okolicą ruiny. Salaminę według legendy założył bohater wojny trojańskiej – Teukros, a przez wieki miasto było najważniejszym portem na wyspie. Na turystach zwiedzających to ciekawe miejsce wrażenie robi rzymska palestra oraz monumentalny kompleks łaźni z III stulecia, gdzie zachowały się zachwycające mozaiki. Warto tez podejść na rzymski amfiteatr, żeby zobaczyć w jakich miejscach starożytni spędzali wolny czas. Z okolicy bazyliki Kambanopetra rozpościera się niebywały widok na wykopaliska i okolicę. Koniecznie trzeba się tam zatrzymać, żeby upamiętnić na fotografii to zabytkowe miejsce. Będąc już w Salaminie warto od razu zwiedzić pobliskie Groby Królewskie potwierdzające rytuały pogrzebowe Mykeńczyków opisywane szerzej przez Homera. Na terenie wykopalisk działa muzeum, w którym można nabyć pamiątki przypominające później wspaniały pobyt na Cyprze. Warto też zainteresować się historią św. Barnaby urodzonego w Salaminie. Klasztor poświęcony tej historycznej postaci, której kult odegrał niemałą rolę w historii prawosławnego Cypru można z powodzeniem zwiedzać.

Półwysep Karpasia – długa i płaska część lądu charakteryzująca całą wyspę przez turystów nazywana jest żartobliwie uchwytem do patelni. Malowniczy zakątek stanowi też ostoję dzikiej  przyrody, niewiele bowiem pozostało miejsc, w których żółwie morskie składają swoje jaja, a dowodem na to są okoliczne plaże. Wspaniałe ruiny kościołów, mozaiki i zarysy starożytnych miast świadczą o bogatej przeszłości co sprawia, że teren półwyspu jest niezwykle często odwiedzany przez wczasowiczów podróżujących po północnej części Cypru. Koniecznie trzeba zobaczyć bazylikę Panagia Theotokos, przekształconą na muzeum ikon, a poruszając się po całym półwyspie nie sposób przegapić piaszczystej plaży w okolicy malowniczej wioski rybackiej Bogazi, na której wypoczynek w trakcie zwiedzania będzie sympatycznym przerywnikiem wzbogaconym kulinarnymi rarytasami w postaci świeżych ryb serwowanych w kilku okolicznych restauracjach. Zwieńczeniem wyprawy na półwysep mogą być odwiedziny w zamku Kantara leżącym w centrum wielu historycznych wydarzeń związanych chociażby z Ryszardem Lwie Serce, który sprawował władzę na wyspie. Do warowni wiedzie niezwykle malownicza droga, a miejsce ze wspaniałymi widokami idealnie nadaje się na piknik. W rejonie tym zachowało się wiele świątyń z różnych okresów, jedną z ciekawszych jest klasztor Apostoła Andrzeja z interesującą legendą mówiącą, że brat św. Piotra właśnie w tym miejscu zszedł na brzeg podczas swojej podróży, a jego spragniona załoga wykopała skałę, pod którą znalazła źródełko, z którego we frankońskiej kaplicy woda bije do dziś.

Część południowa Cypru:

Hala Sultan Tekke – położona 5 km na południowy zachód od Larnaki zwraca uwagę turystów, którzy w pobliżu lotnisko chcą zwiedzać lokalne zabytki. Tekke oznacza dosłownie klasztor, natomiast Hala Sultan to przede wszystkim marabut, czyli grób świętego ascety. Podobno w tym miejscu pochowana została ciotka Mahometa, do świątyni  przybywają obecnie islamscy pielgrzymi z wielu stron świata, gdyż to jedno z najświętszych miejsc ludów wyznających tę religię. Miejsce to słynie z wielu ciekawych legend i opowieści, które zachęcają do sprawdzenia, co tak naprawdę wydarzyło się w klasztorze. Bez problemu można dostać się w to miejsce lokalnym autobusem, a przy okazji warto też zobaczyć akwedukt Kamares znajdujący się nieopodal. Obywatele krajów UE mogą bez problemu przekraczać granicę w obu kierunkach  korzystając z kontrolowanego przez ONZ przejścia przy hotelu Ledra Place. Potrzebny jest paszport i dowód osobisty. Po stronie greckiej nie obowiązują żadne formalności, chociaż należy spodziewać się zwykłej kontroli dokumentów, natomiast po stronie Cypru Północnego trzeba uzyskać odpowiedni formularz pozwalający na przekroczenie granicy. Należy też pamiętać, że przez granicę nie można przenieść towarów o wartości ponad 80 EURO. Granicę można także przekroczyć samochodem, korzystając z przejścia Agios Dometios.

Słone jezioro Larnaki – na lotnisku w Larnace można wynająć samochód i udać się w to niezwykle ciekawe miejsce, położone na prawo od Hala Sultan Tekke. Z przygotowanego specjalnie punktu widokowego można podziwiać niezliczone gromady flamingów, a zrobione im ciekawe zdjęcie z pewnością będzie miłą pamiątką z pobytu na Cyprze. Obywatele krajów UE mogą bez problemu przekraczać granicę w obu kierunkach  korzystając z kontrolowanego przez ONZ przejścia przy hotelu Ledra Place. Potrzebny jest paszport i dowód osobisty. Po stronie greckiej nie obowiązują żadne formalności, chociaż należy spodziewać się zwykłej kontroli dokumentów, natomiast po stronie Cypru Północnego trzeba uzyskać odpowiedni formularz pozwalający na przekroczenie granicy. Należy też pamiętać, że przez granicę nie można przenieść towarów o wartości ponad 80 EURO. Granicę można także przekroczyć samochodem, korzystając z przejścia Agios Dometios.

Khirokitia – turyści, którzy chcą zobaczyć jak wyglądają wykopaliska archeologiczne na Cyprze mogą udać się do tej wioski, która należy do najwspanialszych zabytkowych osad udostępnionych zwiedzającym. Obywatele krajów UE mogą bez problemu przekraczać granicę w obu kierunkach  korzystając z kontrolowanego przez ONZ przejścia przy hotelu Ledra Place w Nikozji. Potrzebny jest paszport i dowód osobisty. Po stronie greckiej nie obowiązują żadne formalności, chociaż należy spodziewać się zwykłej kontroli dokumentów, natomiast po stronie Cypru Północnego trzeba uzyskać odpowiedni formularz pozwalający na przekroczenie granicy. Należy też pamiętać, że przez granicę nie można przenieść towarów o wartości ponad 80 EURO. Granicę można także przekroczyć samochodem, korzystając z przejścia Agios Dometios.

Klasztor Stavrovouni – położony 40 km od Larnaki wspaniały zabytek odwiedza wielu turystów, chociaż panujące w nim obyczaje są bardzo surowe dla zwiedzających. Malowniczy klasztor zgodnie z legendą założyła matka Konstantyna Wielkiego i ukryła w nim relikwie Świętego Krzyża, i stąd powstała nazwa – Góra Krzyża. Do klasztoru mają wstęp tylko mężczyźni i zabronione jest robienie zdjęć. Obywatele krajów UE mogą bez problemu przekraczać granicę w obu kierunkach  korzystając z kontrolowanego przez ONZ przejścia przy hotelu Ledra Place w Nikozji. Potrzebny jest paszport i dowód osobisty. Po stronie greckiej nie obowiązują żadne formalności, chociaż należy spodziewać się zwykłej kontroli dokumentów, natomiast po stronie Cypru Północnego trzeba uzyskać odpowiedni formularz pozwalający na przekroczenie granicy. Należy też pamiętać, że przez granicę nie można przenieść towarów o wartości ponad 80 EURO. Granicę można także przekroczyć samochodem, korzystając z przejścia Agios Dometios.

Pryga – w wiosce znajduje się prawdziwy zabytek jakim jest Kaplica Królewska uważana za jedną z najważniejszych budowli epoki frankońskiej. Zaciekawionych historią turystów przyciągają niebywałe malowidła ścienne i prowincjonalny charakter miejscowości. Obywatele krajów UE mogą bez problemu przekraczać granicę w obu kierunkach  korzystając z kontrolowanego przez ONZ przejścia przy hotelu Ledra Place w Nikozji. Potrzebny jest paszport i dowód osobisty. Po stronie greckiej nie obowiązują żadne formalności, chociaż należy spodziewać się zwykłej kontroli dokumentów, natomiast po stronie Cypru Północnego trzeba uzyskać odpowiedni formularz pozwalający na przekroczenie granicy. Należy też pamiętać, że przez granicę nie można przenieść towarów o wartości ponad 80 EURO. Granicę można także przekroczyć samochodem, korzystając z przejścia Agios Dometios.

Ayia Napa – dla strefy turystycznej z luksusowymi hotelami, restauracjami i dyskotekami kontrastem jest starsza dzielnica, w której można znaleźć zabytki pamiętające czasy świetności imperium bizantyjskiego. Miasto leży w południowej części Cypru, 40 km na wschód od Larnaki, a w przeszłości było niewielką wioską rybacką, która rozwinęła się we wspaniały kurort. Prawdziwą oazą spokoju wyłaniającą się ze zgiełku nocnych dyskotek jest XVI-wieczny klasztor Ayia Napa okolony murem obronnym zaprojektowanym przez weneckich architektów. Kościół częściowo wydrążony jest w skale, a z niewielkiego wzgórza, na którym się znajduje zachwyca niebagatelny widok na fotogenicznie prezentujące się morze. Turyści z dziećmi mogą spędzić niezapomniane chwile w Parku Dinozaurów, a w wolnej chwili można zajrzeć do Muzeum Marinistycznego, w którym znajdują się zaskakujące pamiątki z czasów historycznych. Warto odwiedzić cieszący się dużą popularnością kojący w upalne dni cudowny park wodny z licznymi i ciekawymi atrakcjami, które z pewnością usatysfakcjonują całe rodziny wypoczywające nad morzem. Większość dnia wczasowicze spędzają jednak na plaży Nissi, do której prowadzi wspaniała aleja o tej samej nazwie. Na plaży wypoczywają setki letników, a spędzanie urlopu w tym miejscu urozmaicają liczne atrakcje związane ze sportami wodnymi. Po upalnym dniu można zasiąść w którejś z restauracji i popijając lokalne wino podziwiać piękny widok na rozgrzane morze. Obywatele krajów UE mogą bez problemu przekraczać granicę w obu kierunkach  korzystając z kontrolowanego przez ONZ przejścia przy hotelu Ledra Place w Nikozji. Potrzebny jest paszport i dowód osobisty. Po stronie greckiej nie obowiązują żadne formalności, chociaż należy spodziewać się zwykłej kontroli dokumentów, natomiast po stronie Cypru Północnego trzeba uzyskać odpowiedni formularz pozwalający na przekroczenie granicy. Należy też pamiętać, że przez granicę nie można przenieść towarów o wartości ponad 80 EURO. Granicę można także przekroczyć samochodem, korzystając z przejścia Agios Dometios.

Dherinia – turyści często zaglądają do tej wioski dla zdumiewającego widoku rozpościerającego się ze wzgórza, na którym jest położona. Część krajobrazu to owiana złą sławą tzw. „martwa strefa” oraz opuszczone, zamknięte dla turystów miasto Varosha, którego historię warto poznać, żeby zrozumieć powikłane dzieje Cypru. W wiosce znajdują się także ciekawe kościoły z dobrze zachowanymi ikonami, natomiast budzącym zdziwienie obiektem są nieczynne wiatraki stojące w bezruchu na okolicznych polach, będące jednocześnie ciekawym tematem fotograficznym.  Obywatele krajów UE mogą bez problemu przekraczać granicę w obu kierunkach  korzystając z kontrolowanego przez ONZ przejścia przy hotelu Ledra Place w Nikozji. Potrzebny jest paszport i dowód osobisty. Po stronie greckiej nie obowiązują żadne formalności, chociaż należy spodziewać się zwykłej kontroli dokumentów, natomiast po stronie Cypru Północnego trzeba uzyskać odpowiedni formularz pozwalający na przekroczenie granicy. Należy też pamiętać, że przez granicę nie można przenieść towarów o wartości ponad 80 EURO. Granicę można także przekroczyć samochodem, korzystając z przejścia Agios Dometios.

Przylądek Greko – miejsce ma dwie zalety, z jednej strony można z powodzeniem znaleźć spokojne i niezaludnione piaszczyste plaże, a z drugiej rejon zatoki Konnos doskonale nadaje się do nurkowania i właśnie po to turyści organizują sobie jednodniowe wycieczki. Wczasowicze stroniący od wody mogą spacerować wzdłuż przepięknego w tym miejscu wybrzeża, podziwiać wspaniałe widoki i zaglądać do okolicznych jaskiń wydrążonych w nabrzeżnych urwiskach Obywatele krajów UE mogą bez problemu przekraczać granicę w obu kierunkach  korzystając z kontrolowanego przez ONZ przejścia przy hotelu Ledra Place w Nikozji. Potrzebny jest paszport i dowód osobisty. Po stronie greckiej nie obowiązują żadne formalności, chociaż należy spodziewać się zwykłej kontroli dokumentów, natomiast po stronie Cypru Północnego trzeba uzyskać odpowiedni formularz pozwalający na przekroczenie granicy. Należy też pamiętać, że przez granicę nie można przenieść towarów o wartości ponad 80 EURO. Granicę można także przekroczyć samochodem, korzystając z przejścia Agios Dometios.

Sotira – miejsce odwiedzane przez turystów, którzy chcą zapoznać się z cypryjską architekturą i sztuką sakralną, gdyż w miejscowości znajduje się pięć kościołów o dużym znaczeniu historycznym. Są to: kościół Ayia Mamas pochodzący z XVI w. z wspaniałymi malowidłami ściennymi, zbudowany na planie krzyża kościół Panagia Chordakiotissa oraz kościoły Agios Georgios Chortiakon, Agios Theodoros i najstarszy Metamorphosis tou Sotiros. Po zwiedzaniu warto zasiąść w miejscowej restauracji by posilić się lokalnym mezo. Obywatele krajów UE mogą bez problemu przekraczać granicę w obu kierunkach  korzystając z kontrolowanego przez ONZ przejścia przy hotelu Ledra Place w Nikozji. Potrzebny jest paszport i dowód osobisty. Po stronie greckiej nie obowiązują żadne formalności, chociaż należy spodziewać się zwykłej kontroli dokumentów, natomiast po stronie Cypru Północnego trzeba uzyskać odpowiedni formularz pozwalający na przekroczenie granicy. Należy też pamiętać, że przez granicę nie można przenieść towarów o wartości ponad 80 EURO. Granicę można także przekroczyć samochodem, korzystając z przejścia Agios Dometios.

Potasom Liopetriou – warto tam zaglądnąć, gdyż w pobliżu wioski znajdują się ruiny weneckiej wieży obserwacyjnej, a samo położenie w malowniczej okolicy nadaje typowego cypryjskiego charakteru portowi rybackiemu, w którym podobno żył i pracował znany, francuski poeta Artur Rimbaud. Obywatele krajów UE mogą bez problemu przekraczać granicę w obu kierunkach  korzystając z kontrolowanego przez ONZ przejścia przy hotelu Ledra Place w Nikozji. Potrzebny jest paszport i dowód osobisty. Po stronie greckiej nie obowiązują żadne formalności, chociaż należy spodziewać się zwykłej kontroli dokumentów, natomiast po stronie Cypru Północnego trzeba uzyskać odpowiedni formularz pozwalający na przekroczenie granicy. Należy też pamiętać, że przez granicę nie można przenieść towarów o wartości ponad 80 EURO. Granicę można także przekroczyć samochodem, korzystając z przejścia Agios Dometios.

Larnaka – atrakcje turystyczne rozrzucone są po całym mieście i trzeba dysponować sporą ilością czasu, żeby zobaczyć jak najwięcej zabytków. Wybrzeże Larnaki charakteryzuje się przepiękną promenadą, po której można odbywać wielogodzinne spacery wśród szpaleru dorodnych palm, a liczne kafejki i tawerny położone blisko morza czynią to miejsce niezwykle urokliwym i doskonałym do wypoczynku. Niedaleko promenady znajduje się wspaniała marina, na której można podziwiać luksusowe jachty cumujące przy malowniczym nabrzeżu. Spacerując promenadą można dojść do głównej arterii miasta oraz zwiedzić nadmorski fort, którego dziedziniec zmienia się w okresie letnim w scenę teatralną. Wycieczkę po mieście warto zacząć od najważniejszego zabytku z IX w. – kościoła Agios Lazaros poświęconego Łazarzowi, gdzie w jednej z krypt ów święty podobno przez jakiś czas spoczywał. Surowe i kamienne wnętrze pozwala odetchnąć od bogatego wystroju, który można podziwiać w innych cypryjskich kościołach, a dla porównania warto też zobaczyć oddalony o kilkaset metrów kościół Agia Faneromeni. Od kościoła św. Łazarza do portu rozciąga się dawna dzielnica turecka, którą z ciekawości można obejść i podziwiać imponujące domy i charakterystyczne bungalowy – parterowe domki otoczone werandami. W północnej części dzielnicy warto obejrzeć meczet Buyuk Cami, który służy miejscowej ludności pochodzącej z Egiptu, Syrii, Libanu i Iranu. Świątynia udostępniona jest dla turystów i można w niej podziwiać arkadowe, trójnawowe wnętrze z drewnianym chórem, a kawałek dalej nienasyceni zabytkami turyści mogą podejść do fortu pamiętającego prastare czasy, który przed II wojną światową Brytyjczycy wykorzystywali jako więzienie. Wykorzystując promienie słoneczne można odpocząć na 800 metrowej plaży, która mimo grubego piasku cieszy się dużym powodzeniem wśród turystów, choć raczej do plażowania wybierane są pobliskie kąpieliska. Na uwagę zasługuje miejscowe Muzeum Pieridesa, w którym można podziwiać między innymi wspaniałe terakotowe kolekcje i Muzeum Historii Naturalnej. Pasjonaci historii mogą spenetrować pobliskie wykopaliska, a turyści poszukujący pamiątek i lokalnego folkloru z powodzeniem poznają miejscowy bazar, gdzie z pewnością znajdą ciekawe przedmioty, które ozdobią później ich podróżnicze kolekcje. O ciekawych wydarzeniach i imprezach informują porozwieszane w mieście plakaty, a miłośnicy trunków będą mogli rozglądnąć się za lokalnymi barami, których nie brakuje na deptaku Laiki Yitonia. Obywatele krajów UE mogą bez problemu przekraczać granicę w obu kierunkach  korzystając z kontrolowanego przez ONZ przejścia przy hotelu Ledra Place w Nikozji. Potrzebny jest paszport i dowód osobisty. Po stronie greckiej nie obowiązują żadne formalności, chociaż należy spodziewać się zwykłej kontroli dokumentów, natomiast po stronie Cypru Północnego trzeba uzyskać odpowiedni formularz pozwalający na przekroczenie granicy. Należy też pamiętać, że przez granicę nie można przenieść towarów o wartości ponad 80 EURO. Granicę można także przekroczyć samochodem, korzystając z przejścia Agios Dometios.

Góry Troodos – gościnni mieszkańcy gór, wspaniałe krajobrazy i dzika, niczym nieskażona przyroda to reklama tego wspaniałego, cypryjskiego zakątka. Malownicza i jedyna w swoim rodzaju masa skał wulkanicznych króluje nad zachodnią częścią Cypru, jej piękno potęgują zachwycające krajobrazy skrywające warte odwiedzenia zabytki sztuki bizantyjskiej. Atrakcji na tych terenach jest naprawdę wiele i trzeba dobrze zaplanować trasę po miejscach, które chce się zobaczyć. Bizantyjskie kościoły i klasztory przetrwały wszystkie zawieruchy wojenne i pozostały w prawie nienaruszonym stanie, a górskie kurorty mierzą się z rzeszami napływających turystów pragnących wypoczywać w wyjątkowym klimacie oraz zwiedzać wspaniałe pozostałości po zamierzchłych czasach. Większość dróg idealnie nadaje się na piesze wędrówki i uprawianie górskich sportów. Turyści mogą wypoczywać w kurorcie Troodos będącym najlepszą bazą wypadową na najwyższy szczyt na Cyprze – Olimp. Wędrówki wokół szczytu są niebywałą atrakcją i mnóstwo wczasowiczów przyjeżdża w tę niezwykłą okolicę, żeby przemierzyć wspaniałe szlaki i zdobyć ten okazały szczyt. Z okolic Platres można wyruszyć na piękne górskie szlaki, jeden z nich prowadzi na przykład do zachwycającego Wodospadu Kaledońskiego. Koniecznie trzeba zobaczyć malowniczy klasztor Troodhitissa powiązany losami z cudowną ikoną i dostępną do zwiedzania nieziemską grotą. W okolicy znajduje się najsłynniejszy na Cyprze klasztor Kykkos otoczony czcią przez wyznawców prawosławia, którego największym skarbem jest ikona Madonny. Miejsc sakralnych do zwiedzenia jest wiele, a spacery i zwiedzanie okolicznych atrakcji zajmuje mnóstwo czasu. Miejscowości w Górach Troodos są całoroczne – w zimie zamieniają się w kurorty, z których najchętniej korzystają narciarze.

Famagusta – miasto łączy w sobie elementy grecko-tureckiej kultury i pod tym względem nie ma sobie równych na Cyprze. Niezwykłe jest też położenie tego ośrodka, gdzie wśród zabudowań naszpikowanych resztkami gotyckich kościołów rosną palmy, budynki przy wybrzeżu otacza pierścień weneckich obwarowań udostępnionych zwiedzającym. Mają one swoje niezwykłe walory turystyczne, które warto upamiętnić na fotografii. Bardzo trafne jest też określenie tego miejsca – „miasto zatopione w piasku”, gdyż mury obronne i głęboka woda w porcie chronią miasto przed ruchomymi piaskami i wydmami, z których słynie cała okolica. Warto zobaczyć starówkę otoczoną murem wzniesionym jeszcze przez krzyżowców, spacerując po niej można natknąć się na rozmaite zapadające w pamięci ciekawostki architektoniczne. Historia Famagusty wiąże się z Oktawianem Augustem, natomiast liczne panowania osmańskie i burzliwe czasy sprawiały, że wygląd budynków zmieniał się nieustannie, czego efekt można podziwiać przechadzając się po tym niezwykłym mieście. Wrażenie robią sławne i potężne mury obronne z pięcioma bramami i piętnastoma bastionami. Największym zainteresowaniem turystów cieszy się cytadela w północno-wschodniej części umocnień, którą opisał Szekspir w „Otellu”, w miejsce to trzeba koniecznie zaglądnąć, żeby poczuć niezwykle romantyczną atmosferę. Wśród ciekawych zabytków wartych zobaczenia są pozostałości pałacu weneckiego Palazzo del Provveditore, kilka świątyń oraz meczety Sinana Paszy i Lala Mustafa Paszy, który wzniesiono na wzór francuskiej katedry Notre Dame w Reims. Mroczna atmosfera miejskiego fortu była tematem przy powstawaniu niejednego filmu, a turyści, którzy zwiedzili już większość zabytków mogą pod miejskimi murami zagrać z miejscowym Cypryjczykiem partyjkę trik-traka.

Kiedy najlepiej wybrać się do Nikozji?
Samo położenie Cypru w śródziemnomorskiej części Bliskiego Wschodu gwarantuje doskonałe warunki do wypoczynku, na które można trafić o każdej porze roku. Typowy sezon wakacyjny trwa od maja do października, natomiast upalne lato od czerwca do września, kiedy słońce świeci nawet po 11 godzin dziennie, a temperatury osiągają po 30ºC. W kwietniu padają obfite deszcze, dzięki którym rozkwita soczysta, zielona roślinność, natomiast czarujące jest cypryjska jesień, kiedy woda w morzu jest najcieplejsza, a wycieczki górskie zyskują dzięki niezmiennej pogodzie.

Jaka waluta obowiązuje na Cyprze i jakie są orientacyjne ceny?
Na Cyprze od 01.01.2010 r. obowiązuje okres przejściowy i do 2017 r. można płacić zarówno w funtach cypryjskich jak i EURO. Konsekwencją tego są wyższe ceny niż w Polsce. W tureckiej części Cypru obowiązuje Lira turecka (TRY). Bez problemów można korzystać z bankomatów, należy jednak pamiętać, że na wyspie nie ma możliwości wymiany polskich złotych na inną walutę.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Nikozji?
Z Cypru można przywieźć wiele interesujących pamiątek, które z pewnością wzbogacą kolekcję turystyczną na niejednej półce. W każdej miejscowości jest mnóstwo prywatnych sklepików z pamiątkami, a w oddziałach Cypryjskiej Izby Rzemieślniczej można znaleźć naprawdę wyszukane wyroby. Sklepiki z pamiątkami prowadzą również liczne klasztory i opactwa, można w nich znaleźć ciekawe ikony czy zamówić wspaniały miód z klasztornych pasiek. Poszukiwane są także wyroby ze srebra, które można nabyć w większości miast i kurortów. Niezłym prezentem może być przywieziona z Cypru butelka wina lub likieru albo znany ser „halloumi”, który można kupić praktycznie wszędzie. Na północy Cypru towarami poszukiwanymi przez turystów są kolekcje tureckiej ceramiki, wyroby z jedwabiu, miedź, brąz i wyroby z onyksu. W okresie letnim sklepy otwarte są między 8:00 a 13:00 oraz między 16:00 a 20:00, natomiast rynki i bazary przed porą lunchu (najczęściej od 06:00 do 14:00). Warto pamiętać o tym, że w środę po południu sklepy są nieczynne, nie dotyczy to jednak ośrodków turystycznych. Będąc na północy Cypru warto zajechać do miejscowości Edremit, gdyż można w niej kupić plecione koszyki, których wyrobem zajmują się okoliczni mieszkańcy, te cenne, regionalne produkty znane są na całej wyspie.

Jaki czas obowiązuje na Cyprze?
Czas lokalny jest późniejszy o godzinę od obowiązującego w Polsce, więc po przylocie przestawiamy zegarek o godzinę do przodu.

Jak poruszać się po Cyprze?
Transport na Cyprze nie jest najlepiej rozwinięty, autobusy komunikacji miejskiej kursują najczęściej tylko w miejscowościach nadmorskich, a między większymi miastami poruszają się minibusy i autobusy, ale z reguły tylko do godziny 18. Przystanki najczęściej znajdują się w pobliżu hoteli i zabytków. Doskonałym rozwiązaniem są tzw. service taxi – wieloosobowe taksówki kursujące często między miasteczkami, a kursy organizowane są przez biura turystyczny lub można je zamówić bezpośrednio z hotelu. Dogodnym rozwiązaniem są też zwykłe taksówki, a cenę przejazdu należy ustalić przed kursem.

Najwygodniej jest podróżować po Cyprze samochodem. Dostępnych jest wiele wypożyczalni, a osoba, która chce wynająć samochód musi mieć ukończone 21 lat oraz posiadać ważne prawo jazdy (polskie lub międzynarodowe). Ubezpieczenie samochodu nie obejmuje jednak części północnej, gdzie trzeba wykupić osobną polisę. Kierowcy muszą pamiętać, że na Cyprze obowiązuje ruch lewostronny, pasy bezpieczeństwa są obowiązkowe, nie wolno prowadzić auta pod wpływem alkoholu, zabronione jest też rozmawianie przez telefon komórkowy. W przypadku, gdy mamy na wyspie swój samochód i jest on ubezpieczony w Unii Europejskiej, Szwajcarii, Chorwacji nie trzeba wykupować dodatkowego ubezpieczenia.

Jakie są ograniczenia celne na Cyprze?
Na wyspę można wwieźć obcą walutę bez ograniczeń, ale kwotę tę należy zdeklarować przy odprawie celnej. Turystów z krajów Unii Europejskiej nie obowiązują żadne ograniczenia dotyczące przywozu dozwolonych artykułów osobistego użytku, mogą wwieźć kamery, aparaty fotograficzne, lornetki, 800 szt. papierosów, 200 cygar lub 1 kg tytoniu na osobę, 10 litrów alkoholu pow. 22%. Wartość towarów kupionych na północy nie może przekraczać 135 EUR, nie można przewozić do części południowej produktów wyprodukowanych przez firmy tureckie, a maksymalnie można zabrać 1 l alkoholu i 2 paczki lub 40 szt. papierosów.

Na Cypr Północny można wwieźć dewizy o równowartości do 5000 USD ( kwotę tę należy zdeklarować przy odprawie celnej), a także 1 kg kawy, 5 l alkoholu i dwa kartony papierosów (400 szt). Przedmioty o wysokiej wartości powinno się zadeklarować i zostaną one najprawdopodobniej wpisane do paszportu. Z północnej części wyspy można wywieźć przedmioty wartościowe (z wyjątkiem antyków), które zostały wpisane do paszportów przy wjeździe lub zostały zakupione za legalnie wymienione środki. Wartość towarów kupionych na północy nie może przekraczać 135 EUR, nie można przewozić do części południowej produktów wyprodukowanych przez firmy tureckie, a maksymalnie można zabrać 1 l alkoholu i 2 paczki lub 40 szt. papierosów przy przekraczaniu „zielonej granicy”. Turyści, którzy chcą przekroczyć granicę z obszaru Cypru Północnego muszą uzyskać opieczętowany formularz pozwalający na jej przekroczenie. Potrzebny będzie również paszport.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia na Cyprze?
Służba zdrowia, zarówno prywatna jak i publiczna jest na Cyprze ogólnodostępna. Przed wyjazdem można starać się w oddziale NFZ o wyrobienie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EUKZ), która daje możliwość korzystania z podstawowej służby zdrowia w przychodniach i szpitalach, a trzeba ją zawsze mieć przy sobie. Leczenie specjalistyczne wymaga skierowania. Warto jednak wykupić prywatne ubezpieczenie kosztów leczenia, które w razie konieczności pokryje wyższe koszty i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić.

Dokumentem uprawniającym do wjazdu i wyjazdu z Cypru tak jak i innych krajów Unii Europejskiej jest dowód osobisty lub paszport. Lecąc na Cypr samolotem nie potrzebujemy paszportu, jednak podróżując autokarem czy samochodem przed wyjazdem należy się upewnić czy trasa nie przebiega przez kraje, gdzie wymagany jest paszport.

Na Cyprze nie ma obowiązku meldunkowego jeżeli pobyt nie przekracza 90 dni i nie jest w tym czasie podejmowana praca na terenie kraju.
Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasady polskiej na Cyprze www.nikozja.polemb.net

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Cypryjskiej
Cypr, Nikozja, Kennedy Avenue 12/14, Office 601, 1087
Tel.: +35722668415 Tel. dyżurny: +35799531937
nikozja.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.nikozja.polemb.net